ترموپلاست الاستومر

. به طور خلاصه، ترموپلاست الاستومر با ترکیب الاستومرها و پلاستیک ها به روش خاص خود، مواد به دست آمده دارای برخی از مزایای هر دو ماده هستند. تفاوت بین مواد الاستومر ترموپلاستیک (Thermo Plastic) و الاستومر ترموپلاستیک (Thermohard) چیست؟ این دو ماده در پیوندهای بین زنجیره های پلیمری خود که هر کدام حاوی چندین ماده هستند، متفاوت هستند. در ترموپلاستیک‌ها، پیوندها پیوندهای شیمیایی هستند که زنجیره‌ها را محکم به هم نگه می‌دارند، اما در ترموپلاستیک‌ها، پیوندهای متقاطع فیزیکی وجود دارد که در آنجا به هم متصل می‌شوند و می‌توانند حرکت کنند. دو روش رایج برای پردازش الاستومرهای ترموپلاستیک قالب گیری تزریقی و قالب گیری اکستروژن هستند. فرآیند قالب گیری تزریقی به این صورت است که مواد داخل قیف اکسترودر ریخته شده و تا انتهای اکسترودر اکسترود می شود. در انتهای اکسترودر یک نازل و یک قالب وجود دارد و مواد مذاب از طریق فشار سر نازل به ترموپلاست الاستومر داخل قالب تزریق می شود. اکستروژن به روش دیگری اشاره دارد که معمولاً برای محصولات پیوسته استفاده می شود و در این مقاله پوشش داده نشده است. در حال حاضر از این مواد در چاپگرهای سه بعدی نیز برای تولید محصولات از طریق پرینت سه بعدی استفاده می شود. روش های قالب گیری فشرده در این مواد غیر معمول است و روش های تزریق بسیار سریع و مقرون به صرفه است. الاستومرهای ترموپلاستیک همچنین می توانند از طریق قالب گیری دمشی، کلندرینگ مذاب، ترموفرمینگ و جوشکاری حرارتی پردازش ترموپلاست الاستومر شوند. در سال 1965، شل ترپلیمر SBS را به بازار معرفی کرد و از اصطلاح الاستومر ترموپلاستیک استفاده کرد. البته قبل از آن به مواد پلی اورتان (ماده ای که برای ساخت کفپوش پلی اورتان استفاده می شود) TPE نیز گفته می شد. بعدها، شل کوپلیمرهای بلوک استایرنی دیگری با خواص بهتر تولید کرد. ابتدا فیلیپس و دیگران کوپلیمرهای ستاره ای استایرن-بوتادین را معرفی کردند

(افزایش طول) و به ترموپلاست الاستومر حالت سابق خود برگردند، این خاصیت ناشی از قابلیت کشسانی است. این مواد پلیمرها به سه دسته ترموپلاستیک ها، ترموپلاستیک ها و لاستیک های ترموپلاستیک و الاستومرهای گرمانرم (TPEs) تقسیم می شوند که گروهی از کوپلیمرها یا ترکیبات فیزیکی پلاستیک و لاستیک با خواص ترموپلاستیک و الاستومری هستند (شکل 1). اگرچه اکثر الاستومرها گرماگیر هستند، اما مهمترین خواص ترموپلاستیک الاستومرها گرمانرم و قابل پردازش بودن آنهاست. این مواد پلیمری مزایای معمول مواد لاستیکی و پلاستیکی را نشان می دهند. مزیت استفاده از الاستومرهای ترموپلاستیک این است که می توانند کشیده شوند و با افزایش طول متوسط ??به حالت اولیه خود برگردند که باعث دوام بیشتر آنها می شود. تفاوت اصلی الاستومرهای گرماسخت و الاستومرهای ترموپلاستیک در نوع اتصال عرضی در ساختار آنها است. در واقع، اتصال متقاطع یک عامل ساختاری کلیدی است که خاصیت کشسانی بالایی را ایجاد می کند. الاستومرهای ترموپلاستیک مانند لاستیک های گرمانرم نرم و الاستیک هستند و از ترموپلاست الاستومر نظر ساختاری می توان آنها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد: کوپلیمرهای بلوکی و مخلوط های الاستومری. کوپلیمرهای بلوکی از بخش‌های کریستالی منفرد و نواحی آمورف حاوی زنجیره‌های پلیمری مشابه تشکیل شده‌اند (شکل 2-a) و مخلوط‌ها مخلوط‌های مکانیکی از پلیمرهای نیمه بلوری و آمورف هستند. الاستومرها موادی هستند که در اثر حرارت نرم نمی شوند، اما وقتی صحبت از مواد الاستومری گرمانرم می شود، برخی از خواص مواد الاستومری گرمانرم را می بینیم که یکی از آنها خاصیت نرم کنندگی آنهاست. در واقع دو ماده مختلف پلاستیک و لاستیک مزایای خاص خود را در دسته ای از مواد به نام الاستومرهای ترموپلاستیک دارندترموپلاست الاستومر. علاوه بر خواص جاذب حرارتی که در بالا ذکر شد، می توان به مقاومت در برابر تغییر شکل این ماده نیز اشاره کرد، الاستومرهای ترموپلاستیک می توانند تغییر شکل دهند (افزایش طول) و به حالت اولیه خود برگردند، این خاصیت به دلیل خاصیت ارتجاعی است.

معمولاً استفاده ترموپلاست الاستومر از چنین محصولاتی تأثیرات زیست محیطی خاصی ندارد، به همین دلیل است که افراد می توانند با آرامش بیشتری از آنها استفاده کنند. شایان ذکر است که الاستومرهای ترموپلاستیک را می توان با قیمت بسیار مناسب در مقایسه با بسیاری از ترکیبات موجود در بازار خریداری کرد. از ویژگی های مهم این محصول این است که دارای خواص بسیار مطلوب هم از جنس پلاستیک و هم لاستیک است که باعث انعطاف پذیری و مقاومت بسیار بالایی آن می شود. تفاوت این دو ماده در نوع پیوندهایی است که آنها را تشکیل می دهند. قرار گرفتن در معرض گرما باعث تغییر شکل پیوندهای الاستومری نمی شود به همین دلیل به مرور زمان نرم نمی شوند اما الاستومرهای ترموپلاستیک تحت تاثیر گرما نرم می شوند و انعطاف پذیری آنها افزایش می یابد. این محصولات در دسته بندی های ترموپلاست الاستومر مختلفی قرار می گیرند که مهمترین آنها آلیاژها و TPE های مصنوعی است. الاستومرهای ترموپلاستیک (TPE) به دلیل خواص و عملکرد عالی، کاربردهای گسترده ای دارند. از آنها برای تولید بسیاری از محصولات و ترموپلاست الاستومر قطعات استفاده می شود. کافی است به اطراف نگاه کنید و بدون شک ردپایی از این محصول را در بسیاری از لوازم خانگی و محل کار مشاهده خواهید کرد که برای ساخت قطعات مختلف استفاده می شود. الاستومرهای ترموپلاستیک چیست؟ باید گفت امروزه تولید بسیاری از محصولات به کارایی آن بستگی دارد. انتظار می رود در سال های آینده اتکای کارخانه ها به این ماده برای تولید محصولات مختلف افزایش یابد. ترموپلاست الاستومر به همین دلیل است که بازار فروش الاستومر ترموپلاستیک توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این ترکیبات دارای خواص کشسانی خوبی هستند که می تواند طول مواد را در هنگام کشش افزایش دهد و در بسیاری از قسمت ها خواص فنری مانند ایجاد کند. از این ماده می توان برای ساخت محصولات بسیار متنوعی استفاده کرد،

در حالی که بیشتر TPV الاستومرها ترموست هستند، مهمترین خاصیت الاستومرهای ترموپلاستیک این است که گرمانرم و قابل پردازش هستند. این مواد پلیمری مزایای معمولی مواد لاستیکی و پلاستیکی را با هم ترکیب می کنند. مزیت استفاده از الاستومرهای ترموپلاستیک این است که می توانند با کشیدگی متوسط ????کشیده شوند و به حالت اولیه خود برگردند که باعث دوام بیشتر آنها می شود. تفاوت اصلی بین الاستومرهای ترموست و ترموپلاستیک نوع اتصال عرضی در ساختار آنها است. در واقع، اتصال متقابل عامل ساختاری کلیدی است که خاصیت ارتجاعی بالایی را فراهم می کند. و با الاستومر مخلوط می شود. کوپلیمرهای بلوکی شامل بخش‌های کریستالی مجزا TPVو نواحی غیر بلوری حاوی زنجیره‌های پلیمری مشابه هستند (شکل 2-a)، و مخلوط‌ها مخلوط‌های مکانیکی از پلیمرهای نیمه بلوری و آمورف هستند. یکی از زیرمجموعه های پیشرفته تر. TPE نسل جدیدی از آلیاژ پلیمری است؟ این آلیاژها خواص فیزیکی و مکانیکی مشابه لاستیک پخته شده دارند، اما نیازی به فرآیند پخت ندارند. این محصولات دارای یک جزء لاستیکی و یک قسمت پلاستیکی سخت هستند که قسمت نرم آن انعطاف مورد نیاز و قسمت سخت استحکام کافی را به محصول می دهد. برای به دست آوردن خواص مکانیکی مطلوب تر، مانند مقاومت فشاری کمتر در فاز لاستیک، این آلیاژها پخته شده و محصولات حاصل را TPV ولکانیزاسیون الاستومری ترموپلاستیک می نامند. در این مقاله به بررسی TPV ها، خواص و کاربردهای آن ها می پردازیم.

TPV که مخفف عبارت vulcanizate ترموپلاستیک است، پلیمری است که در طول فرآیند اختلاط عمل می کند. این بدان معنی است که پلیمرها از طریق "قابلیت اتصال" خود به مواد بادوام تر تبدیل می شوند. اتصال عرضی یک اتصال عرضی دائمی ساختار داخلی مولکول ها است که می تواند استحکام و پایداری مواد را تا حد زیادی افزایش دهد. در TPV ها، ساختار لاستیک اصلی برای تولید مواد بادوام تر و مفیدتر تغییر می کند.

در حالی که بیشتر TPV الاستومرها ترموست هستند، مهمترین خاصیت الاستومرهای ترموپلاستیک این است که گرمانرم و قابل پردازش هستند. این مواد پلیمری مزایای معمولی مواد لاستیکی و پلاستیکی را با هم ترکیب می کنند. مزیت استفاده از الاستومرهای ترموپلاستیک این است که می توانند با کشیدگی متوسط ????کشیده شوند و به حالت اولیه خود برگردند که باعث دوام بیشتر آنها می شود. تفاوت اصلی بین الاستومرهای ترموست و ترموپلاستیک نوع اتصال عرضی در ساختار آنها است. در واقع، اتصال متقابل عامل ساختاری کلیدی است که خاصیت ارتجاعی بالایی را فراهم می کند. و با الاستومر مخلوط می شود. کوپلیمرهای بلوکی شامل بخش‌های کریستالی مجزا TPVو نواحی غیر بلوری حاوی زنجیره‌های پلیمری مشابه هستند (شکل 2-a)، و مخلوط‌ها مخلوط‌های مکانیکی از پلیمرهای نیمه بلوری و آمورف هستند. یکی از زیرمجموعه های پیشرفته تر. TPE نسل جدیدی از آلیاژ پلیمری است؟ این آلیاژها خواص فیزیکی و مکانیکی مشابه لاستیک پخته شده دارند، اما نیازی به فرآیند پخت ندارند. این محصولات دارای یک جزء لاستیکی و یک قسمت پلاستیکی سخت هستند که قسمت نرم آن انعطاف مورد نیاز و قسمت سخت استحکام کافی را به محصول می دهد. برای به دست آوردن خواص مکانیکی مطلوب تر، مانند مقاومت فشاری کمتر در فاز لاستیک، این آلیاژها پخته شده و محصولات حاصل را TPV ولکانیزاسیون الاستومری ترموپلاستیک می نامند. در این مقاله به بررسی TPV ها، خواص و کاربردهای آن ها می پردازیم.

TPV که مخفف عبارت vulcanizate ترموپلاستیک است، پلیمری است که در طول فرآیند اختلاط عمل می کند. این بدان معنی است که پلیمرها از طریق "قابلیت اتصال" خود به مواد بادوام تر تبدیل می شوند. اتصال عرضی یک اتصال عرضی دائمی ساختار داخلی مولکول ها است که می تواند استحکام و پایداری مواد را تا حد زیادی افزایش دهد. در TPV ها، ساختار لاستیک اصلی برای تولید مواد بادوام تر و مفیدتر تغییر می کند.