ترموپلاست الاستومر

این باعث می شود گسکت دوجزئی علاوه بر قوی بودن متوسط، انعطاف پذیری بالایی داشته باشند. در فارسی به TPE ماده ترموپلاستیک می گویند. برخلاف مواد ترموپلاستیک، دسته دیگری از مواد به نام ترموست وجود دارد. تفاوت این دو نوع ماده در نوع پیوندهای فیزیکی است که ساختار آنها را تشکیل می دهد.

در مورد الاستومرها باید به این نکته اشاره کنیم که پیوندهای فیزیکی آنها در اثر حرارت ضعیف نمی شود، بنابراین این مواد نرم نمی شوند. با این حال، TPE دارای ویژگی های پلاستیکی است و پس از گرم شدن نرم و الاستیک می شود. اهمیت این ویژگی در این است که تولید مواد با اشکال و طرح های مختلف در طول فرآیند تولید اکستروژن یا تزریق گسکت دوجزئی پلاستیک آسان تر می شود.

آلیاژها موادی هستند که از ترکیب مواد خام به نسبت های مختلف ساخته می شوند. آلیاژهای الاستومر ترموپلاستیک از اتصال یک ترموپلاستیک با پلیمرهای نرم مانند لاستیک ساخته می شوند. انعطاف پذیری مورد نیاز برای TPE توسط مواد پلیمری (لاستیک) تامین می شود و ترموپلاستیک ها با ایجاد ثبات در ساختار فیزیکی ماده نهایی، سطح پلاستیسیته و توانایی شرکت در فرآیندهای مختلف با مواد را افزایش می دهند. کمپرسور انبساط از بخش اکسترودرهای صنعتی مسئول تولید چنین موادی هستند. این ترموپلاستیک ها به دو گسکت دوجزئی دسته اولفین ها (EDPM) و استایرن تقسیم می شوند.

TPE های صنعتی از ترکیب یا سنتز انواع مونومرهای سخت و نرم ساخته می شوند. در حقیقت، در TPE مصنوعی، پیوند شیمیایی بین مواد تشکیل می‌شود، در حالی که در TPE آلیاژی، اصلاً اینطور نیست. هر یک از دو بخش، مونومر نرم و مونومر سخت، دارای دو خاصیت و نقش متفاوت در ترکیب هستند، مونومر نرم نقش ایجاد انعطاف‌پذیری در مواد را ایفا می‌کند، در حالی که مونومر سخت مسئول ایجاد قوام فیزیکی برای دستیابی به مناسب است. پلاستیسیته مواد