ترموپلاست الاستومر

. به طور خلاصه، ترموپلاست الاستومر با ترکیب الاستومرها و پلاستیک ها به روش خاص خود، مواد به دست آمده دارای برخی از مزایای هر دو ماده هستند. تفاوت بین مواد الاستومر ترموپلاستیک (Thermo Plastic) و الاستومر ترموپلاستیک (Thermohard) چیست؟ این دو ماده در پیوندهای بین زنجیره های پلیمری خود که هر کدام حاوی چندین ماده هستند، متفاوت هستند. در ترموپلاستیک‌ها، پیوندها پیوندهای شیمیایی هستند که زنجیره‌ها را محکم به هم نگه می‌دارند، اما در ترموپلاستیک‌ها، پیوندهای متقاطع فیزیکی وجود دارد که در آنجا به هم متصل می‌شوند و می‌توانند حرکت کنند. دو روش رایج برای پردازش الاستومرهای ترموپلاستیک قالب گیری تزریقی و قالب گیری اکستروژن هستند. فرآیند قالب گیری تزریقی به این صورت است که مواد داخل قیف اکسترودر ریخته شده و تا انتهای اکسترودر اکسترود می شود. در انتهای اکسترودر یک نازل و یک قالب وجود دارد و مواد مذاب از طریق فشار سر نازل به ترموپلاست الاستومر داخل قالب تزریق می شود. اکستروژن به روش دیگری اشاره دارد که معمولاً برای محصولات پیوسته استفاده می شود و در این مقاله پوشش داده نشده است. در حال حاضر از این مواد در چاپگرهای سه بعدی نیز برای تولید محصولات از طریق پرینت سه بعدی استفاده می شود. روش های قالب گیری فشرده در این مواد غیر معمول است و روش های تزریق بسیار سریع و مقرون به صرفه است. الاستومرهای ترموپلاستیک همچنین می توانند از طریق قالب گیری دمشی، کلندرینگ مذاب، ترموفرمینگ و جوشکاری حرارتی پردازش ترموپلاست الاستومر شوند. در سال 1965، شل ترپلیمر SBS را به بازار معرفی کرد و از اصطلاح الاستومر ترموپلاستیک استفاده کرد. البته قبل از آن به مواد پلی اورتان (ماده ای که برای ساخت کفپوش پلی اورتان استفاده می شود) TPE نیز گفته می شد. بعدها، شل کوپلیمرهای بلوک استایرنی دیگری با خواص بهتر تولید کرد. ابتدا فیلیپس و دیگران کوپلیمرهای ستاره ای استایرن-بوتادین را معرفی کردند