ترموپلاست الاستومر

علاوه بر خواص مکانیکی ترموپلاست الاستومر و شیمیایی، رفتار حرارتی مواد نیز بسیار مهم است. ضریب انبساط حرارتی، هدایت حرارتی و مقاومت در برابر شوک حرارتی همه پارامترهایی هستند که در انتخاب مواد اولیه باید در نظر گرفته شوند. در سیستم هایی که دما و فشار متفاوت است، استفاده از واشرهایی با ضریب انبساط حرارتی مشابه فلز اطراف می تواند از نشتی و خرابی جلوگیری کند. در برخی از کاربردها، هدایت حرارتی بالا نیز ضروری است، به عنوان مثال در سیستم های خنک کننده، واشرهای فلزی با رسانایی حرارتی خوب عملکرد بهتری دارند. علاوه بر این، در مواردی که عایق حرارتی مورد نیاز است، بهتر است از پدهای فیبر یا کامپوزیت با رسانایی حرارتی کم استفاده شود. در محیط های خورنده، مانند خطوط لوله انتقال اسیدها و مواد شیمیایی قوی، مقاومت شیمیایی ترموپلاست الاستومر مواد نیز حیاتی است. در این موارد از واشر تفلون و کامپوزیت های چند لایه با پوشش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده می شود. در نهایت، انتخاب مواد واشر باید تمام عوامل عملیاتی و اقتصادی را در نظر بگیرد. برخی از مواد مانند اینکونل و مونل به دلیل خواص ویژه ای که دارند قیمت بالاتری دارند، اما در شرایط بحرانی که خرابی واشر می تواند آسیب جدی وارد کند، این مواد به دلیل دوام و کارایی طولانی مدت انتخاب خوبی هستند. تکیه بر مشاوره تخصصی و بهره گیری از تجربه یک تولید کننده معتبر می تواند به انتخاب مواد اولیه مناسب و کاهش ریسک عملیاتی کمک کند. با توجه به آخرین پیشرفت ها در نانوکامپوزیت ها و ترموپلاست الاستومر آلیاژهای جدید، آینده توسعه واشر تولید محصولاتی با عملکرد بهتر و مقاومت بیشتر در برابر شرایط سخت عملیاتی است.در گذشته آزبست یک ماده اولیه معمولی برای تولید واشرها بود و به دلیل خواص مکانیکی و حرارتی عالی آن بسیار مورد استفاده قرار می گرفت.